Recent werd ik samen met collega Paul van Boxtel uitgenodigd bij een mooi bedrijf met 1100 medewerkers in het zuiden van het land. De reden van de uitnodiging: het bedrijf had nog geen Cao en wil samen met vakorganisaties moderne arbeidsvoorwaarden afspreken. Arbeidsvoorwaarden die herkenbaar zijn voor alle werknemers: jong en oud, hoger opgeleid en minder hoog opgeleid. We hebben daar gesproken met young professionals. Deze groep maakt zich zorgen over de representativiteit van vakorganisaties. Werknemers die aan het begin staan van hun carrière hebben vaak andere belangen dan hun collega’s die hun pensioen zien naderen. Voor de jongeren heeft het onderwerp opleiding/training meer prioriteit dan pensioen en wordt de balans werk-privé belangrijker gevonden dan een sociaal plan dat voor de oudere werknemer weer meer prioriteit heeft. Ze hebben, niet geheel ten onrechte, het idee dat hun belangen het afleggen ten opzichte van de belangen van hun oudere collega’s die zich wel georganiseerd hebben in vakorganisaties. De jongeren die wij spraken zijn aan het zoeken hoe ze invloed kunnen uitoefenen op de totstandkoming van arbeidsvoorwaarden die voor hen belangrijk zijn.

Dat kan in Nederland door lid te worden van een vakorganisatie. En dan helpt het om met elkaar in gesprek te komen en te laten zien dat een vakorganisatie ook verbindend kan zijn in plaats van het zoeken naar de confrontatie met de werkgever. Het imago van fluitjes, petjes en het Malieveld heerst nog vaak bij jongeren. Gesprekken als deze helpen enorm om te laten zien dat dit beeld is achterhaald en dat vakorganisaties in dialoog met alle belanghebbenden bijdragen aan de totstandkoming van moderne arbeidsvoorwaarden die draagvlak hebben in de gehele organisatie.

Een ander lichtpuntje: Synergo-vhp, onze zusterorganisatie in Limburg, is benaderd door de young professionals van DSM voor een kennismakingsbijeenkomst over de arbeidsvoorwaarden bij DSM. Bij dit bedrijf starten deze maand de Cao-onderhandelingen en men was nieuwsgierig wat een vakorganisatie nu precies deed en op welke wijze arbeidsvoorwaarden tot stand komen. Wederom een mogelijkheid om je te profileren en de nadruk te leggen op het verbindende karakter van een vakorganisatie en dat elke professional de mogelijkheid heeft om invloed uit te oefenen op arbeidsvoorwaarden.

Het mooie is dat bij de jongeren in deze twee bedrijven het besef is doorgedrongen dat het noodzakelijk is om je te organiseren en dat een vakorganisatie daarvoor een serieuze partner is. Of de gesprekken die wij hebben gevoerd gaan leiden tot een substantiële aanwas van nieuwe jonge leden moet nog blijken maar ik vind het hoopvol dat ook de jongeren de weg naar de vakorganisatie inmiddels weten te vinden.

Casper Vaandrager (directeur VHP2)